Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ

Ες το νομα το Πατρός κα το Υο κα το γίου Πνεύματος. μήν.

Δόξα Σοι, Θεός μν, δόξα Σοι.

Βασιλε οράνιε, Παράκλητε, τ Πνεμα τς ληθείας, πανταχο παρν κα τ πάντα πληρν, θησαυρς τν γαθν κα ζως χορηγός, λθ κα σκήνωσον ν μν, κα καθάρισον μς π πάσης κηλδος, κα σσον, γαθέ, τς ψυχς μν. μήν.

Tο Τρισάγιον

Αγιος Θεός, γιος σχυρός, γιος θάνατος, λέησον μς (κ γ´).

Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι. 

Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.

Παναγία Τριάς, λέησον μς. 

Κύριε, λάσθητι τας μαρτίαις μν. 

Δέσποτα, συγχώρησον τς νομίας μν. 

γιε, πίσκεψαι κα ασαι τς σθενείας μν, 

νεκεν το νόματός σου.

Κύριε, λέησον (κ γ´).

Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι. 

Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.

Πάτερ μν ν τος ορανος, γιασθήτω τ νομά σου. 

λθέτω βασιλεία σου. 

Γενηθήτω τ θέλημά σου, ς ν οραν, κα π τς γς. 

Τν ρτον μν τν πιούσιον δς μν σήμερον. 

Κα φες μν τ φειλήματα μν, ς κα μες φίεμεν τος φειλέταις μν. 

Κα μ εσενέγκς μς ες πειρασμόν, λλ ῥῦσαι μς π το πονηρο. μήν.

Κύριε, λέησον (κ γ´).

Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι. 

Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.

Δετε, προσκυνήσωμεν κα προσπέσωμεν τ βασιλε μν Θε.

Δετε, προσκυνήσωμεν κα προσπέσωμεν Χριστ, τ βασιλε μν Θε.

Δετε, προσκυνήσωμεν κα προσπέσωμεν ατ Χριστ, τ βασιλε κα Θε μν.

αλμός ν' (50)

Ελέησόν με Θεός, κατ τ μέγα λεός Σου· 

κα κατ τ πλθος τν οκτιρμν Σου ξάλειψον τ νόμημά μου. 

π πλεον πλνόν με π τς νομίας μου κα π τς μαρτίας μου καθάρισόν με. 

τι τν νομίαν μου γ γινώσκω κα μαρτία μου νώπιόν μου στ δι παντός. 

Σο μόν μαρτον κα τ πονηρν νώπιόν Σου ποίησα, 

πως ν δικαιωθς ν τος λόγοις Σου κα νικήσς ν τ κρίνεσθαί Σε. 

δο γρ ν νομίαις συνελήφθην κα ν μαρτίαις κίσσησέ με μήτηρ μου. 

δο γρ λήθειαν γάπησας·  τ δηλα κα τ κρύφια τς σοφίας Σου δήλωσάς μοι. 

αντιες με σσώπ κα καθαρισθήσομαι· 

πλυνες με κα πρ χιόνα λευκανθήσομαι. 

κουτιες μοι γαλλίασιν κα εφροσύνην, γαλλιάσονται στέα τεταπεινωμένα. 

πόστρεψον τ πρόσωπόν Σου π τν μαρτιν μου 

κα πάσας τς νομίας μου ξάλειψον. 

Καρδίαν καθαρν κτίσον ν μοί, Θεός, κα πνεμα εθς γκαίνισον ν τος γκάτοις μου. 

Μ ποῤῥίψς με π το προσώπου Σου κα τ Πνεμά Σου τ γιον μ ντανέλς π᾿ μο

πόδος μοι τν γαλλίασιν το σωτηρίου Σου κα πνεύματι γεμονικ στήριξόν με. 

Διδάξω νόμους τς δούς Σου κα σεβες π Σ πιστρέψουσι. 

Ῥῦσαί με ξ αμάτων, Θεός, Θες τς σωτηρίας μου· γαλλιάσεται γλσσά μου τν δικαιοσύνην Σου. 

Κύριε, τ χείλη μου νοίξεις κα τ στόμα μου ναγγελε τν ανεσίν Σου.

τι, ε θέλησας θυσίαν, δωκα ν· λοκαυτώματα οκ εδοκήσεις. 

Θυσία τ Θε πνεμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην κα τεταπεινωμένην Θες οκ ξουδενώσει. 

γάθυνον, Κύριε, ν τ εδοκί Σου τν Σιν κα οκοδομηθήτω τ τείχη Ιερουσαλήμ. 

Τότε εδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ναφορν κα λοκαυτώματα τότε νοίσουσιν π τ θυσιαστήριόν Σου μόσχους.

αλμός ξθ' (69)

Θεός, ες τν βοήθειάν μου πρόσχες. 

Κύριε, ες τ βοηθσαί μοι σπεσον. 

Ασχυνθήτωσαν κα ντραπήτωσαν ο ζητοντες τν ψυχήν μου.

ποστραφήτωσαν ες τ πίσω κα καταισχυνθήτωσαν ο βουλόμενοί μου κακά. 

ποστραφήτωσαν παραυτίκα ασχυνόμενοι ο λέγοντές μοι· Εγε, εγε. 

γαλλιάσθωσαν κα εφρανθήτωσαν π Σο πάντες ο ζητοντές Σε, Θεός κα λεγέτωσαν διαπαντός· 

Μεγαλυνθήτω Κύριος· ο γαπντες τ σωτήριόν Σου. 

γ δ πτωχός εμι κα πένης· Θεός, βοήθησόν μοι. 

Βοηθός μου κα ύστης μου ε Σύ, Κύριε· μ χρονίσς.

αλμός ρμβ' (142)

Κύριε, εσάκουσον τς προσευχς μου, νώτισαι τν δέησίν μου ν τ ληθεί Σου, εσάκουσόν μου ν τ δικαιοσύν Σου. 

Κα μ εσέλθς ες κρίσιν μετ το δούλου Σου τι ο δικαιωθήσεται νώπιόν Σου πς ζν. 

τι κατεδίωξεν χθρς τν ψυχήν μου, ταπείνωσεν ες γν τν ζωήν μου. 

κάθισέ με ν σκοτεινος, ς νεκρος αἰῶνος, 

κα κηδίασεν π᾿ μ τ πνεμά μου, ν μο ταράχθη καρδία μου. 

μνήσθην μερν ρχαίων, μελέτησα ν πσι τος ργοις Σου, 

ν ποιήμασι τν χειρν Σου μελέτων. 

Διεπέτασα πρς Σ τς χεράς μου· ψυχή μου ς γ νυδρός σοι. 

Ταχ εσάκουσόν μου, Κύριε, ξέλιπε τ πνεμά μου. 

Μ ποστρέψς τ πρόσωπόν Σου π᾿ μο κα μοιωθήσομαι τος καταβαίνουσιν ες λάκκον. 

κουστν ποίησόν μοι τ πρω τ λεός Σου, τι π Σο λπισα. 

Γνώρισόν μοι, Κύριε, δόν, ν πορεύσομαι, 

τι πρς Σ ρα τν ψυχήν μου. 

ξελο με κ τν χθρν μου, Κύριε· πρς Σ κατέφυγον, 

δίδαξόν με το ποιεν τ θέλημά Σου, τι Σ ε Θεός μου. 

Τ Πνεμά Σου τ γαθν δηγήσει με ν γ εθεί· 

νεκεν το νόματός Σου, Κύριε, ζήσεις με. 

ν τ δικαιοσύν Σου ξάξεις κ θλίψεως τν ψυχήν μου 

κα ν τ λέει Σου ξολοθρεύσεις τος χθρούς μου. 

Κα πολες πάντας τος θλίβοντας τν ψυχήν μου, 

τι γ δολός Σού εμι.

Mικρά Δοξολογία

Δόξα ν ψίστοις Θε κα π γς ερήνη, ν νθρώποις εδοκία.

μνομέν Σε, 

ελογομέν Σε, 

προσκυνομέν Σε, 

δοξολογομέν Σε, 

εχαριστομέν Σοι, 

δι τν μεγάλην Σου δόξαν. 

Κύριε Βασιλε, πουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ· 

Κύριε Υἱὲ μονογενές, ησο Χριστέ, κα γιον Πνεμα. 

Κύριε Θεός, μνς το Θεο, Υἱὸς το Πατρός, 

αρων τν μαρτίαν το κόσμου, 

λέησον μς αρων τς μαρτίας το κόσμου. 

Πρόσδεξαι τν δέησιν μν, 

καθήμενος ν δεξι το Πατρός, κα λέησον μς. 

τι Σ ε μόνος γιος, Σ ε μόνος Κύριος, 

ησος Χριστός, ες δόξαν Θεο Πατρός. μήν.

Καθ' κάστην μέραν ελογήσω Σε κα ανέσω τ νομά Σου ες τν αἰῶνα κα ες τν αἰῶνα το αἰῶνος. 

Κύριε, καταφυγ γενήθης μν ν γενε κα γενε

γ επα· Κύριε, λέησόν με, ασαι τν ψυχήν μου, τι μαρτόν Σοι. 

Κύριε, πρς Σ κατέφυγον· 

δίδαξόν με το ποιεν τ θέλημά Σου, τι Σ ε Θεός μου. 

τι παρ Σο πηγ ζως· ν τ φωτί Σου ψόμεθα φς. 

Παράτεινον τ λεός Σου τος γινώσκουσί Σε. 

Καταξίωσον, Κύριε, ν τ νυκτ ταύτ

ναμαρτήτους φυλαχθναι μς. 

Ελογητς ε, Κύριε, Θες τν Πατέρων μν, κα ανετν κα δεδοξασμένον τ νομά Σου ες τος αἰῶνας. μήν.

Γένοιτο, Κύριε, τ λεός Σου φ' μς, καθάπερ λπίσαμεν πί Σέ.

Ελογητς ε, Κύριε, δίδαξόν με τ δικαιώματά Σου. 

Ελογητς ε, Δέσποτα, συνέτισόν με τ δικαιώματά Σου. 

Ελογητς ε, γιε, φώτισόν με ν τος δικαιώμασί Σου. 

Κύριε, τ λεός Σου ες τν αἰῶνα· τ ργα τν χειρν Σου μ παρίδς. 

Σο πρέπει ανος, 

Σο πρέπει μνος, 

Σο δόξα πρέπει τ Πατρ κα τ Υἱῷ κα τ γί Πνεύματι, 

νν κα εί, κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.

Σύμβολον τς Πίστεως.

Πιστεύω ες να Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητν ορανο κα γς, ρατν τε πάντων κα οράτων.

Κα ες να Κύριον ησον Χριστόν, τν Υἱὸν το Θεο τν μονογεν, τν κ το Πατρς γεννηθέντα πρ πάντων τν αώνων· φς κ φωτός, Θεν ληθινν κ Θεο ληθινο, γεννηθέντα ο ποιηθέντα, μοούσιον τ Πατρί, δι᾿ ο τ πάντα γένετο.

Τν δι᾿ μς τος νθρώπους κα δι τν μετέραν σωτηρίαν κατελθόντα κ τν ορανν κα σαρκωθέντα κ Πνεύματος γίου κα Μαρίας τς Παρθένου κα νανθρωπήσαντα.

Σταυρωθέντα τε πρ μν π Ποντίου Πιλάτου, κα παθόντα, κα ταφέντα.

Κα ναστάντα τ τρίτ μέρ, κατ τς Γραφάς.

Κα νελθόντα ες τος ορανούς, κα καθεζόμενον κ δεξιν το Πατρός.

Κα πάλιν ρχόμενον μετ δόξης κρναι ζντας κα νεκρούς, ο τς βασιλείας οκ σται τέλος.

Κα ες τ Πνεμα τ γιον, τ κύριον, τ ζωοποιόν, τ κ το Πατρς κπορευόμενον, τ σν Πατρί κα Υἱῷ συμπροσκυνούμενον κα συνδοξαζόμενον, τ λαλσαν δι τν προφητν.

Ες μίαν, γίαν, καθολικν κα ποστολικν κκλησίαν.

Ομολογ ν βάπτισμα ες φεσιν μαρτιν.

Προσδοκ νάστασιν νεκρν.

Κα ζων το μέλλοντος αἰῶνος. μήν.

Αξιόν στιν, ς ληθς, μακαρίζειν Σε τν Θεοτόκον, τν ειμακάριστον κα παναμώμητον κα Μητέρα το Θεο μν. 

Τν τιμιωτέραν τν Χερουβεμ κα νδοξοτέραν συγκρίτως τν Σεραφείμ, τν διαφθόρως Θεν Λόγον τεκοσαν, τν ντως Θεοτόκον, σ μεγαλύνομεν.

Tο Τρισάγιον

Αγιος Θεός, γιος σχυρός, γιος θάνατος, λέησον μς (κ γ').

Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι. 

Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.

Παναγία Τριάς, λέησον μς. 

Κύριε, λάσθητι τας μαρτίαις μν. 

Δέσποτα, συγχώρησον τς νομίας μν. 

γιε, πίσκεψαι κα ασαι τς σθενείας μν, 

νεκεν το νόματός σου.    

Κύριε, λέησον (κ γ').

Δόξα Πατρ κα Υἱῷ κα γί Πνεύματι. 

Κα νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.

Πάτερ μν ν τος ορανος, γιασθήτω τ νομά Σου, 

λθέτω βασιλεία Σου, 

γενηθήτω τ θέλημά Σου, ς ν οραν κα π τς γς· 

τν ρτον μν τν πιούσιον δς μν σήμερον· 

κα φες μν τ φειλήματα μν, 

ς κα μες φίεμεν τος φειλέταις μν· 

κα μ εσενέγκς μς ες πειρασμόν, λλ ῥῦσαι μς π το πονηρο.

Κύριε, λέησον (κ μ').

Ο ἐν παντὶ καιρῷ καὶ πάσῃ ὥρᾳ ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς προσκυνούμενος καὶ δοξαζόμενος, Χριστὸς ὁ Θεός, 
ὁ μακρόθυμος, ὁ πολυέλεος, ὁ πολυεύσπλαγχνος, ὁ τοὺς δικαίους ἀγαπῶν καὶ τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἐλεῶν, ὁ πάντας καλῶν πρὸς σωτηρίαν διὰ τῆς ἐπαγγελίας τῶν μελλόντων ἀγαθῶν. 
Αὐτός Κύριε, πρόσδεξαι καὶ ἡμῶν ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ τὰς ἐντεύξεις καὶ ἴθυνον τὴν ζωὴν ἡμῶν πρὸς τὰς ἐντολάς Σου. 
Τὰς ψυχὰς ἡμῶν ἁγίασον· τὰ σώματα ἅγνισον· τοὺς λογισμοὺς διόρθωσον· τὰς ἐννοίας κάθαρον· καὶ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, κακῶν καὶ ὀδύνης. 
Τείχισον ἡμᾶς ἁγίοις Σου Ἀγγέλοις, ἵνα τῇ παρεμβολῇ αὐτῶν φρουρούμενοι καὶ ὁδηγούμενοι, καταντήσωμεν εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ εἰς τὴν ἐπίγνωσιν τῆς ἀπροσίτου Σου δόξης· 
ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Κύριε, ἐλέησον (ἐκ γ´).

Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. 
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Τὴν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, Σὲ μεγαλύνομεν.

Κύριε, ἐλέησον (ἐκ ιβ´).

Καὶ σῶσον καὶ βοήθησον ἡμᾶς, Παναγία Παρθένε.

Εὔχη ες τν περαγίαν Θεοτόκον

Ασπιλε, μόλυντε, φθορε, χραντε, γν Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα· 

Θεν Λόγον τος νθρώποις τ παραδόξ Σου κυήσει νώσασα, κα τν πωσθεσαν φύσιν το γένους μν τος ορανίοις συνάψασα· 

τν πηλπισμένων μόνη λπς κα τν πολεμουμένων βοήθεια· 

τοίμη ντίληψις τν ες Σ προστρεχόντων κα πάντων τν Χριστιανν τ καταφύγιον· 

μ βδελύξ με, τν μαρτωλόν, τν ναγ, τν ασχρος λογισμος κα λόγοις κα πράξεσιν λον μαυτν χρειώσαντα, 

κα τ τν δονν το βίου αθυμί γνώμ δολον γενόμενον· 

λλ' ς το φιλανθρώπου Θεο Μήτηρ, φιλανθρώπως σπλαγχνίσθητι π' μο τ μαρτωλ κα σώτ κα δέξαι μου τν κ υπαρν χειλέων προσφερομένην Σοι δέησιν. 

Κα τν Σν Υόν, κα μν Δεσπότην κα Κύριον, 

τ μητρικ Σου παρρησί χρωμένη δυσώπησον, 

να νοίξ κμο τ φιλάνθρωπα σπλάγχνα τς Ατο γαθότητος· 

κα παριδών μου τ ναρίθμητα πταίσματα, 

πιστρέψ με πρς μετάνοιαν κα τν Ατο ντολν ργάτην δόκιμον ναδείξ με. 

Κα πάρεσό μοι ε ς λεήμων κα συμπαθς κα φιλάγαθος· 

ν μν τ παρόντι βί θερμ προστάτις κα βοηθός, τς τν ναντίων φόδους ποτειχίζουσα κα πρς σωτηρίαν καθοδηγοσά με· 

κα ν τ καιρ τς ξόδου μου, τν θλίαν μου ψυχν περιέπουσα κα τς σκοτεινς ψεις τν πονηρν δαιμόνων πόρρω ατς πελαύνουσα· 

ν δ τ φοβερ μέρ τς Κρίσεως, 

τς αωνίου με υομένη κολάσεως, 

κα τς πορρήτου δόξης το Σο Υο κα Θεο μν κληρονόμον με ποδεικνύουσα. 

ς κα τύχοιμι, Δέσποινά μου, περαγία Θεοτόκε, 

δι τς Σς μεσιτείας κα ντιλήψεως, χάριτι κα φιλανθρωπί το Μονογενος Σου Υο

το Κυρίου κα Θεο κα Σωτρος μν ησο Χριστο

πρέπει πσα δόξα, τιμ κα προσκύνησις, 

σν τ νάρχ Ατο Πατρ 

κα τ παναγί κα γαθ κα ζωοποι Ατο Πνεύματι, 

νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων. μήν.

ὐχὴ εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν.

 Καὶ δὸς ἡμῖν, Δέσποτα, πρὸς ὕπνον ἀπιοῦσιν, ἀνάπαυσιν σώματος καὶ ψυχῆς, καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ ζοφεροῦ ὕπνου τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀπὸ πάσης σκοτεινῆς καὶ νυκτερινῆς ἡδυπαθείας. 
Παῦσον τὰς ὁρμὰς τῶν παθῶν, σβέσον τὰ πεπυρωμένα βέλη τοῦ πονηροῦ, τὰ καθ' ἡμῶν δολίως κινούμενα· 
τὰς τῆς σαρκὸς ἡμῶν ἐπαναστάσεις κατάστειλον καὶ πᾶν γεῶδες καὶ ὑλικὸν ἡμῶν φρόνημα κοίμισον. 
Καὶ δώρησαι ἡμῖν, ὁ Θεός, γρήγορον νοῦν, σώφρονα λογισμόν, καρδίαν νήφουσαν, ὕπνον ἐλαφρόν, καὶ πάσης σατανικῆς φαντασίας ἀπηλλαγμένον. 
Διανάστησον δὲ ἡμᾶς ἐν τῷ καιρῷ τῆς προσευχῆς ἐστηριγμένους ἐν ταῖς ἐντολαῖς Σου καὶ τὴν μνήμην τῶν Σῶν κριμάτων ἐν ἑαυτοῖς ἀπαράθραυστον ἔχοντας. 
Παννύχιον ἡμῖν τὴν Σὴν δοξολογίαν χάρισαι, 
εἰς τὸ ὑμνεῖν 
καὶ εὐλογεῖν 
καὶ δοξάζειν 
τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομά Σου,
τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, 
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Υπερένδοξε, ἀειπάρθενε, εὐλογημένη Θεοτόκε, 
προσάγαγε τὴν ἡμετέραν προσευχὴν τῷ Υἱῷ Σου καὶ Θεῷ ἡμῶν καὶ αἴτησαι, ἵνα σώσῃ διὰ Σοῦ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Η ἐλπίς μου ὁ Πατήρ, 
καταφυγή μου ὁ Υἱός, 
σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. 
Τριὰς Ἁγία, δόξα Σοι.

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς Σὲ ἀνατίθημι, 
Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην Σου.

Επὶ Σοὶ χαίρει, Κεχαριτωμένη, πᾶσα ἡ κτίσις, ἀγγέλων τὸ σύστημα καὶ ἀνθρώπων τὸ γένος, ἡγιασμένε ναὲ καὶ παράδεισε λογικέ, παρθενικὸν καύχημα, ἐξ ἧς Θεὸς ἐσαρκώθη καὶ παιδίον γέγονεν ὁ πρὸ αἰώνων ὑπάρχων Θεὸς ἡμῶν· τὴν  γὰρ Σὴν μήτραν θρόνον ἐποίησε, καὶ τὴν  Σὴν γαστέρα πλατυτέραν οὐρανῶν ἀπειργάσατο. Ἐπὶ Σοὶ χαίρει, Κεχαριτωμένη, πᾶσα ἡ κτίσις δόξα Σοι.

ὐχὴ εἰς τὸν φύλακα Ἄγγελον

Αγιε γγελε, φεστς τς θλίας μου ψυχς κα ταλαιπώρου μου ζως, μ γκαταλίπς με τν μαρτωλόν, μηδ ποστς π᾿ μο δι τν κρασίαν μου· μ δώς χώραν τ πονηρ δαίμονι κατακυριεσαί μου τ καταδυναστεί το θνητο τούτου σώματος· κράτησον τς θλίας κα παρειμένης χειρός μου, κα δήγησόν με ες δν σωτηρίας.

Ναί, γιε γγελε το Θεο, φύλαξ κα σκεπαστς τς θλίας μου ψυχς κα το σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, σα σοι θλιψα πάσας τς μέρας τς ζως μου, κα ε τι μαρτον τν σήμερον μέραν· σκέπασόν με ν τ παρούσ νυκτ κα διαφύλαξόν με π πάσης πηρείας το ντικειμένου, να μ ν τινι μαρτήματι παροργίσω τν Θεόν· κα πρέσβευε πρ μο πρς τν Κύριον το πιστηρίξαι με ν τ φόβ ατο κα ξιον ναδεξαί με δολον τς Ατο γαθότητος. μήν.

Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, Κύριος μετά Σο. ελογημένη, Σ ν γυναιξί, κα ελογημένος καρπς τς κοιλίας Σου, τι Σωτήρα τεκες τν ψυχν μν. (κ γ´)

Δι᾿ εχν τν γίων Πατέρων μν, Κύριε ησο Χριστέ, Θεός, λέησον μς. μήν.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου